มันเป็นกลิ่มเปียโนที่วางอยู่บนพรม ผมไม่รู้ว่ากลิ่นมันมาได้อย่างไร แต่มันไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกแค่ว่ากลิ่นหอม แต่ผมคิดถึงตอนที่เพื่อน ๆ ผมยังอยู่กันครบ และอยู่กับคนที่ชอบมาก โดยความจริงแล้วคนที่ผมชอบจริง ๆ น่ะ เป็นคนห้องผมต่างหาก ผมคงได้คุยกับเธอแล้ว ถ้าเธอไม่ได้พบเรื่องบางอย่างเสียก่อน...
นึกถึงตอนที่ไปแข่งขัน String Combo คิดถึงห้องเรียนเปียโนที่มีแต่เสียงเพลงจากห้องข้าง ๆ ตอนครูไม่มา เราก็ไม่ได้ซ้อม เอาแต่ฟังห้องข้าง ๆ ถ้าอีกห้องเล่นเพลงเดิม ผมจึงจะเริ่มเล่นได้...
คิดถึงตอนเรียนพิเศษ ตอนแรกครูทุกคนก็อยู่ครบ คิดถึงร้านอาหารที่ไปเดินกับเพื่อน คิดถึงจักรยานเช่าที่ปั่นไปซื้อมังงะกับเพื่อน สุดท้าย...
คิดถึงตอนที่โดนชวนไปติวหนังสือจริงจังครั้งแรกในชีวิต
