Puru-chan / พูรุจัง


ในที่สุดก็จะได้แนะนำตัวเองแล้วนะเมี้ยว

<( ̄︶ ̄)>

ถ้าอยากรู้จักเค้าขนาดนั้นล่ะก็นะ
เธอมาถูกที่แล้วล่ะเมี้ยว!

✦•············•✦•············•✦

ชื่อ

พูรุค่ะ! เป็นชื่อเห่ย ๆ ที่เจ้าทาสตั้งให้ค่ะ
เห็นว่าเค้านุ่มนิ่มเหมือนพุดดิ้งบ้างล่ะ
สีประจำตัวเป็นสีม่วงบ้างล่ะ

ก็เลยเอาคำว่าพุรุ ของภาษาญี่ปุ่นอย่าง
プルプル(พุรุพุรุ) ที่แปลว่า "เด้งดึ๋ง"
パープル(พาพุรุ) ที่แปลว่า "สีม่วง"
มาตั้งเป็นชื่อนี้ล่ะค่ะ ( = ⩊ = )

อะไรกันคะเนี่ย อยู่ด้วยกันมาจะ 3 ปีแล้ว พึ่งคิดชื่อออกเนี่ย
สมกับเป็นทาสของฉันจริง ๆ ค่ะ ( ̄▽ ̄)

✦•············•✦•············•✦

เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าาา

เท่าที่จำความได้ ตอนนั้นฉันก็เป็นแมวนั่นแหละค่ะ!
นัชชี่? ทาสฉันน่ะหรอคะ??

ฉันเจอกับเจ้านี่ที่มหาวิทยาลัยนั่นแหละค่ะ
เดินไปรับไปส่งถึงหน้ามอทุกวัน
ไม่ใช่เพราะว่าขนม หรืออะไรหรอกนะคะ!
เพียงแต่แค่กลัวว่าเจ้าหมอนี่จะโดนรถชนรึเปล่าเท่านั้นเองค่ะ ┐( ̄ヮ ̄)┌
(ปากไม่ตรงกับใจสุด ๆ)

วันหนึ่ง
ฉันเองก็ไม่เข้าใจหรอกนะคะ
ว่าวันที่ฝนตก ทำไมฉันถึงไปรอเจ้านั่นได้
(/// ̄  ̄///)
เป็นเรื่องบังเอิญน่ะค่ะ เรื่องบังเอิญสุด ๆ เลยค่าา
( 〃▽〃)
(จริง ๆ แล้วตั้งใจน่ะ กลัวเจ้านั่นจะเปียกฝนรึเปล่าเท่านั้นเองค่ะ)

เพราะว่าไม่เห็นตัว เลยอดเป็นห่วงไม่ได้
วิ่งส่งเสียงร้องท่ามกลางสายฝน
เมี้ยวว!!
"คงไม่ได้ล้มหัวฟาดหรอกนะ?"
เมี้ยวว!! เมี้ยวว!!
"คงไม่ได้ลื่นตกสะพานใช่ไหม"

ด้วยความเหนื่อยล้า ฉันจึงสลบอยู่ท่ามกลางสายฝน
ฉันก็เลยเผลอหลับไปในร่างแมวอย่างนั้นแหละค่ะ
น่าอายสุด ๆ เลยค่ะ ขอบอกกก (⁄ ⁄•⁄ω⁄•⁄ ⁄)



"เห้!! ทำไมมานอนอยู่ตรงนี้เนี่ยยย เดี๋ยวก็ป่วยหรอก!!"


"ฝนกำลังตกอยู่แท้ ๆ ไม่เห็นต้องทำกันขนาดนี้เลยนี่นา"



เสียงสุดท้าย
ก่อนที่ฉันจะตื่นบนตักเจ้าหมอนี่ค่ะ

ลืมตาตื่นขึ้นมา
ร่างกายของฉันเปียกแค่นิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นแหละค่ะ
ส่วนเจ้าทาสนั้น นึกว่าไปตกน้ำที่ไหนมาค่ะ (-‸ლ)
(เล่นตากฝนซะขนาดนั้นอะนะ)

"เป็นห่วงแทบแย่ นึกว่ากลับดาวมนุด
ไปแล้วซะอีก!!"
"บ้าจริง ๆ ไม่เห็นต้องทำกันขนาดนี้เลยนี่---"
"......"

"ขอบคุณนะ"

ตั้งแต่วันนั้น ฉันก็ถูกใจเจ้าหมอนี่ค่ะ!!
ด้วยความปรารถนา ที่ฉันอยากขอบคุณเจ้าหมอนี่
จู่ ๆ ฉันก็ถูกเสกให้กลายร่างเป็นมนุษย์ซะงั้นค่ะ!! (°ロ°)
(ไม่โป๊นะเออ ท่านเทพทิดาส่งชุดเมดมาให้ด้วยแหละ)


วันรุ่งขึ้น
ฉันก็ไปรอเจ้าหมอนั่นเป็นประจำนั่นแหละค่ะ
แต่พอหมอนั่นเห็นฉันในร่างมนุษย์หูแมวแล้ว
ก็ทำสีหน้าตกใจอย่างกับโลกจะแตกอย่างนั้นแหละค่ะ
55555555555555
(〃^▽^〃)

สุดท้ายแล้วก็เก็บฉันไปเลี้ยง
อย่างที่เห็นนั่นแหละค่ะ

เบื้องหลัง
ในหัวของนัชชี่ที่กำลังอึ้งอยู่ตอนนั้น
... : ไม่คิดเลยครับว่าเมดหูแมวจะมีอยู่จริงน่ะ!!
... : ท่านเทพครับ
ลูกช้างจะดูแลเจ้านี่เป็นอย่างดีเลยครับ 😭🛐
พูรุจัง: "เมี้ยว? ( • ⩊ • )? "

✦•············•✦•············•✦

ภรรยาของผมน่ะ น่ารักที่สุดโว้ยครับ!!

นัชชี่: มารับฉันกลับบ้านหรอ? แต่นี่ก็บ้านฉันนะ...

หาพูรุจังในภาพนี้ (10 คะแนน)

น่ารักขนาดนี้ ไม่รักได้ยังไง 🤗



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น