วันศุกร์ที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2566

ไปเจอสมุดวาดรูปเก่ามา

เมื่อวานไปค้นหนังสือในชั้นมา และก็ไปเจอสมุดวาดรูปอันนี้เฉย




ข้างในมีภาพวาดของเพื่อน ๆ หลาย ๆ คน (เมื่อ 5 ปีที่แล้ว)
แต่ก็ ไม่ค่อยอยากเปิดดูเท่าไหร่ล่ะนะ =w=
ภาพที่วาดของบางคน ตอนนี้หายไปไหนกันบ้างแล้วก็ไม่รู้ แต่ก็คิดว่าเป็นช่วงเวลาที่ดีนี่หว่า

หลังจากนี้ก็ต้องเตรียมตัวไปสอบภาษาญี่ปุ่นแล้ว
แต่ก่อนอื่นก็คงต้องไปหุงข้าวก่อนล่ะเนอะ...

(อันที่จริงแล้ว ฉันตั้งใจเก็บเล่มนี้เอาไว้ต่างหากเล่า -*-)

วันเสาร์ที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2566

เดินงานหนังสืออยู่ดี ๆ โผล่เก็นโซเคียวซะงั้น

วันนี้ไปงานหนังสือมา
ทีนี้ก็แค่อยากซื้อหนังสือที่อยากอ่านนิดหน่อย
กลายเป็นว่าไปเจอมาริสะซะงั้น
ขโมยคฤหาสน์มารแดงไม่พอ จะมาขโมยในงานเลยรึ!? (ว่าไปนั่น 5555)

แต่ก็ลืมเอา Fumo มาถ่ายคู่ด้วย
อันที่จริงก็คิดว่าอยากคุยเล็กน้อย แต่เอาที่บ้านมาด้วย ก็แอบเสียดายอยู่...

คิดว่าวันนี้คงมีแรงทำงานมากขึ้นแว้ว UwU

วันจันทร์ที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2566

นอนใน VRChat ก็ไม่ได้แย่

ช่วงหลัง ๆ ที่ผ่านมา ผมได้ลองเปิดคอมฯ นอนใน VRChat กับเพื่อน ๆ ดูฮะ
บางวันเพื่อน ๆ ก็แยกย้ายไปนอนตามปกติ แต่บางวันก็นอนด้วยกัน
แต่ว่าวันนี้เพื่อน ๆ วาดอะไรมาให้ตอนตื่นนอนด้วย UwU






เป็นความรู้สึกที่ดีใจมาก ๆ ที่มีคนมาเขียนอะไรหลาย ๆ อย่างตอนตื่นนอน
โดยเฉพาะในห้องนอน โดยปกติแล้ว เพื่อนผมมักจะเขียนว่า "ฝันดี" ทุกคืน แต่ว่าวันนี้มีเพื่อนผมอีกคนที่วาดหน้าน้องแงวให้ด้วย ดีใจมาก ๆ เลย QwQ
ส่วนที่วาดหนวดแมว + Zzz นั่นดูน่ารักมาก ๆ UwU

อยากมีช่วงเวลาที่ผมเป็นฝ่ายวาดรูปให้กับคนที่นอนหลับบ้างนะ แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยเห็นคนหลับใน VRChat เลย

อ้อ และก็ ๆ วันนี้เพื่อนผมคนนึงก็มานอนด้วย ๆ
อันที่จริงผมพูดแบบนี้ก็ยังไงอยู่
แต่ดูเหมือนว่า Blog นี้ยังไงก็ไม่น่ามีใครมาอ่านอยู่แล้วล่ะมั้งนะ
ส่วนตัวอยากรู้จักกับเพื่อนคนนี้มากขึ้นด้วย เขาดู Friendly นะ มากไปกว่านั้น อยากมีโอกาสที่ได้ร่วมเดินทางกับเขาซักครั้ง

อย่างไรก็ตาม ผมเองก็ได้รู้จักเพื่อนของเพื่อน (ของเพื่อน) ไปเรื่อย ๆ 
ถึงแม้ว่าบางคนอาจจะไม่ Be nice มากเท่าไหร่ แต่ว่าสำหรับผมแล้ว นั่นคือเรื่องที่เจอในรั้วโรงเรียนมาโดยตลอดอยู่แล้ว เพราะแบบนั้นจึงไม่เป็นปัญหาสำหรับผมมากนักเท่าไหร่ แต่สำหรับคนอื่น ๆ อาจจะไม่ชอบเลยก็มี หรือรับไม่ได้บ้างก็มี ทั้งนี้ ถ้าเป็นพฤติกรรมที่รับมือ-ยาก ก็คงต้องมีถอยกันบ้างเป็นปกติ

ทั้งนี้ ก็อยากจะบอกว่า วันนี้เป็นประสบการณ์เดิม แต่ว่ามีสีสันมากกว่าปกติ ก็เลยอยากเก็บช่วงเวลาแบบนี้เอาไว้...

วันเสาร์ที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2566

Bake a cake in blender?

ช่วงนี้ก็พึ่งจะได้ลองทำ Blender บ้างนิดหน่อย
จนกระทั่งผมก็ได้ทำเค้กออกมาอย่างเสร็จสมบูรณ์ฮะ




ถ้าดูผิวเผิน ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีฮะ แต่ว่าจริง ๆ แล้ว faces มันกลับด้านหมดเลยฮะ
มากไปกว่านั้น เพื่อนผมยื่นมือให้ความช่วยเหลือ + ส่งสิ่งนี้มาให้ครับ



อันที่จริง มันแปลก ๆ ตั้งแต่ผมเอาโมเดลเข้าไปใส่ใน World แล้วครับ







 

วันอาทิตย์ที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2566

มีอวาตาร์น้องแมวเป็นของตัวเองแล้ววว ;w;

เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้ลองเปลี่ยนสี Avatar น้องแมวที่ใช้มาเกือบปีดูครับ
ซึ่งปัจจุบัน เจ้าของก็ไม่ได้ลงขาย Avatar ตัวนี้แล้ว เพราะว่าต้องการ revolution มาตรฐานของตัวเองมั้งนะ

ส่วนตัวก็ชอบแนวโลลิต้าอยู่แล้วด้วย แถมเป็นธีมสวีทโลลิต้านี่ ดาเมจรุนแรงมั่ก 😭

มากไปกว่านั้น นี่ก็ได้ Export ออกมาเป็น .VRM ด้วย ก็เลยจับออกไปเดินเล่นนอกบ้าน
แต่ลืมไปว่าน้องเป็นแมว orz

วันเสาร์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2566

หลังจากหมอมาตรวจ คิดว่าหลังจากนี้คงต้องเปลี่ยนการกินจริงจัง

หลังจากนี้ผมคงต้องปฏิเสธข้าวที่บ้านอย่างเด็ดขาดแล้วล่ะครับ
มันฟังดูแย่เนอะ แต่จริงครับ โดยธรรมดา ผมเป็นคนเลือกกินอยู่แล้ว

แต่หลังจากนี้ ผมคงต้องเลือกกินแบบสุดโต่งแล้วล่ะครับ
หมอบอกว่าให้ลดข้าว หรือทานให้น้อย ส่วนผลไม้เองก็ให้ลดเช่นกัน
เพราะมีน้ำตาลในสิ่งเหล่านี้เยอะ

ดังนั้น ถ้าที่บ้านเรียกกินข้าว ถ้ามาบ่นว่ากินเหลือทิ้ง ผมก็จะบ่นกลับเหมือนกันแล้วล่ะ
หลังจากนี้คงเห็นผมกินข้าวเหลือทิ้งไปอีกนานเลย...

วิธีซื้อแสตมป์สวย ๆ สำหรับส่งไปรษณีย์

หลาย ๆ คน คงอยากจะมีของสะสมเป็นของตัวเอง หรือมอบให้คนพิเศษ
แต่ว่าอะไรบ้างที่จะสามารถเก็บไว้เป็นที่ระลึกได้ ที่เป็นได้ทั้งภาพ, ข้อความ และสามารถจับต้องได้


แสตมป์ (หรือดวงตราไปรษณียากร)

แสตมป์ (ตามความหมายของบทความนี้) เป็นสิ่งที่สามารถแทนมูลค่าของค่าบริการไปรษณีย์ ตามราคาที่ระบุไว้หน้าแสตมป์
โดยสแตมป์ จะมีความพิเศษ และน่าสะสม เพราะว่าในเทศกาล หรือวันสำคัญต่าง ๆ
ทางไปรษณีย์ จะผลิตแสตมป์ที่มีลายพิเศษออกมาจำหน่าย
(เช่น วันปีใหม่ วันเด็ก วันไปรษณีย์โลก เป็นต้น)

วิธีการหาซื้อแสตมป์

    เชื่อว่า ถ้าหากเราไปขอซื้อแสตมป์จากไปรษณีย์โดยตรง เราคงได้แสตมป์ลายปกติธรรมดาแน่ ๆ 
เพราะฉะนั้น วันนี้ผมจะมาแนะนำว่า เราควรซื้อแสตมป์จากที่ไหน


พิพิธภัณฑ์ตราไปรษณียากร (Philatelic Museum)

ฟังดูเหมือนจะมีแต่ของโบราณ แต่ความเป็นจริงแล้ว ในทุก ๆ เทศกาลที่ประกาศจำหน่ายแสตมป์นั้น สถานที่แรกที่จะเริ่มวางจำหน่ายก็คือ พิพิธภัณฑ์ตราไปรษณียากร นี่แหละครับ

นอกจากนี้ ยังเป็นสถานที่ที่เก็บรวบรวมทั้งประวัติ และวัตถุต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับไปรษณีย์
เช่น ตู้ไปรษณีย์ เครื่องพิมพ์ดีด หรือเครื่องรับส่งสัญญาณโทรเลข เป็นต้น



โปสการ์ด - ไปรษณียบัตร - Postcard

    ไม่ว่าจะไปเที่ยวที่ไหน คงจะคุ้นเคยรูปภาพบนกระดาษแข็งขนาดเท่าฝ่ามือ ที่มีพื้นที่ให้เขียนข้อความไว้ด้านหลังใช่ไหมล่ะครับ สิ่งนั้นเรียกว่า ไปรษณียบัตร หรือโปสการ์ดครับ

โดยไปรษณีย์ กำหนดราคาส่งในประเทศไว้โดยประมาณ ดังนี้ครับ
  • ขนาด 4x6 นิ้ว
    ติดแสตมป์ราคา 2 บาท
  • ขนาดที่เกิน 4x6 นิ้ว ขึ้นไป
    ติดแสตมป์ 3 บาท

    ทั้งนี้ สามารถติดแสตมป์เกินราคาได้
    และการติดแสตมป์น้อยกว่าราคาที่ต้องจ่ายอาจมีปัญหาภายหลังได้ครับ
    ทางผมจึงแนะนำให้ติดแสตมป์ราคา 3 บาทไว้ได้เลยครับ

วันศุกร์ที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2566

เจ็บคอจนต้องนอนโรงพยาบาล

วันนี้ก็ยังแอบระคายคอเหมือนเดิม
จนกระทั่งต้องโดนลากมานอนโรงพยาบาลซะงั้น
ตอนนี้ก็กำลังพิมพ์ไปด้วย รับน้ำเกลือเข้าเส้นเลือดไปด้วย 5555
ตอนตรวจก็คือแอบตกใจนิด ๆ ที่ว่าคออักเสบ พร้อมกับมีหนองเล็กน้อย ก็แอบนั่งคิดนะว่า
"ฉันดูแลคอไม่ดีตรงไหนหว่า"
แต่ว่าวันจันทร์นี้มีสอบภาษาอังกฤษ คิดว่าคงต้องหลับเอาแรงให้เร็วที่สุดแล้วล่ะครับ สอบเสร็จก็ซ้อมร้องเพลงต่อเลย แต่คงยังไม่เริ่มใช้คอนะครับ เพราะว่าเดี๋ยวไม่หายซักที

วันพุธที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2566

เจ็บคอ หรือโควิดฯ ล่ะเนี่ย

คือนี่เจ็บคอ เลยไม่ไปชมรม
ก็คือนอนอยู่บ้าน และก็เล่นเกม แต่ว่าพอเล่นเสร็จประมาณ 4 ทุ่มกว่า ๆ ก็นึกคึก อยากร้องเพลงชมรมนิดหน่อย เลยนั่งเขียน Solfege ซักพัก แล้วก็เล่นบนเปียโนเล็กน้อย และก็ร้องนิดหน่อย สรุป เจ็บคอหนักกว่าเดิมอีก กลายเป็นว่าต้องมานั่งคิดแล้วว่าพรุ่งนี้จะได้ร้องเพลงอย่างมีความสุขดีไหม

ช่วงนี้ก็นอนไม่ถึง 8 ชั่วโมงด้วย ก็เลยแอบคิดอยู่ว่าฉันติดอะไรกันแน่ระหว่างติดหวัด หรือติดโควิดฯ กันแน่
แต่ที่แน่ ๆ ปิดเทอมนี้ติดเกมแน่นอนครับ UwU

วันนี้แอบซ้อมเพลงนิดหน่อย กับแอบไปนั่งศึกษาคีย์ Minor ทั้งหลาย เผื่อในอนาคตจะได้ใช้
สรุปก็คือรู้เรื่อง แต่ไม่เข้าใจ สรุปคือ ไปนอนดีกว่า



วันศุกร์ที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2566

วันนี้วันศุกร์แล้วเรอะ

ตอนแรกนึกว่าวันนี้วันพุธ ไม่ก็วันอังคาร
แต่สุดท้ายแล้วก็พึ่งนึกได้ เมื่อร้านใน VRChat เปิด
กลายเป็นว่า พอมานึกดูอีกทีแล้ว ก็กลายเป็นว่าต้องรีบวางแผนงานให้เสร็จซะแล้วสิ

วันพฤหัสบดีที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2566

เป็นร้อนในไม่พอ ยังรู้สึกปวดหัวอีก

แค่แผลร้อนใน ข้างในปากก็ว่าแย่แล้ว
ดันมาปวดหัวเพิ่มซะนี่ ;w;
ช่วงที่ผ่านมา มันเป็นช่วงที่ควรพักผ่อนนะ
แต่สุดท้ายแล้วก็ต้องทำงานจนอดหลับอดนอนเสียนี่สิ
ยังไงก็ตาม วันนี้กะจะนอนหลับยาว แต่ว่ากลายเป็นว่า
นอนได้ 2 ชั่วโมง ก็ตื่นมากินข้าวอีกหน่อย กลายเป็นว่านอนไม่หลับซะงั้น ;w;
ตอนนี้ก็เลยคิดว่านั่งเล่นเกมฆ่าเวลาไปก่อนละกัน UwU

อยากกินของหวานอ่า

ช่วงนี้รู้สึกถึงคำว่าหน้าร้อนซะแล้วสิ...
จะหาของหวานทั้งที ก็ต้องเป็นของเย็นสินะ OwO
แต่ว่าเดี๋ยวนี้อะไรก็แพงไปหมด ไอศครีมหนึ่งแท่งก็ไม่ต่างจากข้าวหนึ่งจานแล้ว orz
แบบนี้ก็ไม่เหลือวิธีดับร้อนแล้วสิ ;w;

วันอังคารที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2566

Linux ก็ไม่ได้แย่...

พอดีว่าช่วงที่ผ่านมา ผมได้ไปรู้จักกับสิ่งที่ว่า moebuntu ครับ
มันคือโปรแกรมที่จะช่วยตกแต่ง OS ของเราให้ดู โมเอะ มากยิ่งขึ้นครับผม

แต่ว่านั่นจำเป็นต้องใช้ Linux OS นะครับ เพราะว่าโปรแกรมออกแบบมาแบบนั้นครับ
สาเหตุก็เพราะว่า Linux OS มีอิสระในการออกแบบ OS มากกว่า Windows ครับผม

ไม่รอช้า ผมก็เลยหยิบคอมฯ เครื่องเก่ามาเปลี่ยน OS ทันทีครับ 5555

อันนี้เป็นคอมฯ เครื่องเก่านะครับ เพราะว่าเป็นโลหะ ก็เลยเอากระดานแม่เหล็กมาแปะไว้ เอาไว้จำคันจิที่จำไม่ได้ครับ เป็นวิธีจำของผมเอง (ไม่ต้องไปสนรูปวาดนะ ปัจจุบันผมวาดรูปบ่เป็นแล้ว orz)

 

ส่วนอันนี้เป็นคอมฯ เครื่องใหม่ครับ แกะออกมาเพราะว่าเอาแรมไปเสียบเครื่องเก่าครับผม ไว้มีโอกาสจะเปิดเครื่องใหม่ให้ดูนะครับ

 

อันนี้เป็นหน้า OS ที่ Customize แล้วนะครับผม



ชอบความโมเอะแบบนี้มาก ๆ
มันดูเก่านะ แต่ว่า Nostalgia อ่า UwU

 


พรุ่งนี้จะได้เปิดวิดีโอให้เพื่อนดูแล้ว!

มันเป็นอะไรที่ Proud to present มาก ๆ นะ
แต่ถ้าเทียบกับของคนอื่นแล้ว ของฉันนี่ค่อนข้างน่าเหนื่อยเลยนะ...

เพื่อนกลุ่มอื่นใช้เวลา 3 วันในการทำ ซึ่งผลค่อนข้างน่าตะลึงมาก
ส่วนของผมก็คือ 7 วันก็ยังไม่เสร็จอะ พึ่งจะมาเสร็จเมื่อวานนี่เอง 55555555

แต่ก็ขอสารภาพก่อนเลยว่า งานนี้คือที่สุดของความตั้งใจ ถ้าเทียบกับวิดีโอตัดต่อที่ผ่านๆ มานะ
เพราะว่าไม่เคยใส่ Sound effect เยอะขนาดนี้มาก่อน + ไม่เคยปรับสีในวิดีโอมาก่อนเลยด้วย
เลยรู้สึกว่ามันค่อนข้างเหนื่อย

เหตุผลคงจะเป็นเพราะว่างานกลุ่มที่ทุกคนก็ดูตั้งตาตั้งใจเอามาก ๆ ผมจึงจำเป็นที่จะต้องพยายามตามไปด้วย เพราะว่าคิดว่า จากเหตุที่ผมมาจากไหนไม่รู้จนกลายเป็นกลุ่ม 5 คน (ปกติ 4 คน) ทำให้รู้สึกว่า ถ้าฉันมาทำงานนี้ แล้วฉันไม่ให้ความร่วมมือเต็มที่ล่ะก็ ไม่ใช่แค่คะแนนที่จะน้อย แต่จะเป็นความรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตน่ะสิ !! QwQ

แต่ว่าผมก็รอวันพรุ่งนี้ไม่ไหวแล้ว ยังไงซะก็จะรีบนอนเอาแรงก่อนละกัน หุหุ
โชคดีที่พรุ่งนี้ตื่น 8:30 ได้ล่ะนะ 5555

วันจันทร์ที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2566

ในที่สุดก็ตัดต่อวิดีโอเสร็จแล้วววว

หลังจากที่ต้องนั่งตัดต่องานกลุ่ม ในที่เสร็จผมก็ทำเสร็จแล้ว
เหมือนกับถูกปลดพันธนาการอย่างสมบูรณ์แบบ ยังไงก็ไม่รู้ ;w;

แต่ว่าปัญหาที่เจอในตอนนี้ก็คือน้ำประปาไม่ไหลซะงั้น
เพราะว่าผมยังไม่ได้อาบน้ำเลยครับ ตั้งแต่ทำงานเสร็จ ก็รู้สึกว่าวันนี้ทำไมเปิดพัดลม แต่ว่ายังร้อนหว่า
อันที่จริง ผมเกือบจะลืมไปแล้วว่าหน้าร้อน
มันร้อนถึงขนาดที่ว่าลมร้อนพัดที ไม่ใช่เรื่องตลก

วันเสาร์ที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2566

ร่างกายไม่ไหว แต่ว่านอนไม่หลับเนี่ยนะ

สิ่งที่อยากทำมากที่สุดตอนนี้ก็คือ

อยากออกไปเที่ยวข้างนอกโว้ยครับ
( ; ω ; )


ตอนนี้มีแผนว่าอยากได้เลนส์กล้องดี ๆ ซักอันนึง
เพราะว่าเริ่มอยากลองถ่ายรูปคนมากขึ้น คือตัวเก่าก็ดีนะ
แต่ว่ามันต้องถ่ายจากระยะไกลอ่า
แต่พอจะถ่ายระยะไกลมาก ๆ ก็ถ่ายออกมาไม่ค่อยจะดีซะงั้น

แต่ว่าสุดท้ายแล้ว สิ่งที่จะถ่ายมากที่สุดก็คงจะหนีไม่พ้นตึก, อาคาร, หรือไม่ก็ร้านต่าง ๆ ล่ะนะ
นอกจากนั้น ช่วงนี้งานยุ่งมาก ๆ จนไม่ได้มีเวลาออกไปผจญภัย หรือถ่ายรูปขนาดนั้นหรอก
ถ้าให้ถ่าย ก็คงเป็นกิจกรรมจำเป็นซะส่วนใหญ่อย่างงาน CMU 日本祭 (nihonsai - เทศกาลญี่ปุ่น) ล่าสุดที่ได้ลงไป แต่ว่าสุดท้ายแล้วก็ลงแค่นิดเดียว เพราะว่า Have no idea มาก ๆ ว่าจะถ่ายอะไรหว่า
คือขอโทษจริง ๆ คือมันกึ้ดบ่ออก(คิดไม่ออก) ว่าจะถ่ายอะไรให้ดูน่าสนใจดี

หลังจากนี้เลยคิดว่า ถ้าปิดเทอมเมื่อไหร่ จะออกไปถ่ายรูปให้สมใจซักที เพราะว่าตั้งแต่ขับรถเป็น ก็อยากท่องเที่ยวมากขึ้น แต่ถึงแบบนั้นก็อยากปั่นจักรยานอยู่ดี เพราะว่าไปไหนมาไหนสะดวกด้วย

เพราะแบบนั้น ถ้าเปลี่ยนเป็นเดินอย่างเดียวก็น่าสนใจอยู่นะ 55555


วันศุกร์ที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2566

หนักกว่าปวดหลัง ก็ปวดหัวนี่แหละ

ช่วงที่ผ่านมา ไม่ค่อยจะได้พักผ่อนดีเหมือนคนอื่นเขาเลย
มากสุดก็หลับไปแค่ 7 ชั่วโมงต่อวัน

แต่ที่แย่กว่านั้นคือ ตอนนี้ไม่รู้ว่า ปวดหัวจึงปวดฟัน หรือปวดฟันจึงปวดหัวกันแน่
เอาเป็นว่าอยากหลับมากตอนนี้ แต่ก็ต้องฝืนตัวเองออกกำลังกายไปก่อน

แต่ว่าที่แย่ไปกว่านั้นก็คงเป็นท้องเสียร่วมด้วยเนี่ยล่ะ

วันอื่นมีให้ท้องเสียตั้งเยอะตั้งแยะ
ทำไมต้องเป็นวันนี้ด้วยล่ะเนี่ย ヽ( `д´*)ノ


ทั้งปวดหัว ทั้งปวดฟัน ทั้งปวดท้อง ไม่ไหวแล้วววววว
ยังไงวันนี้ก็จะดื่มน้ำให้มาก ๆ เอาไว้ก่อนละกัน (╯︵╰,)




วันพฤหัสบดีที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2566

ช่วงที่ผ่านมาทำไมมีแต่คอสเพลย์นะ...

คือไม่ว่างานไหนก็เจอแต่ Cosplay เต็มไปหมดแล้วตอนนี้ แม้กระทั่งงานเกม งานหนังสือ หรืองานญี่ปุ่น คือถ้าในทางดึงดูดการท่องเที่ยว Event มันก็โอเคนะ แต่ว่างานหนังสือบางทีนี่คิดว่ามันค่อนข้างเยอะจนจำไปเฉยเลยว่า ไม่ใช่งานคอสเพลย์หรอ?

แต่ว่าทำไงได้ล่ะ งานหนังสือมันไม่ได้เหมือน Comiket นี่เนอะ ถ้าเป็นแบบ Comiket ก็ว่าไปอย่าง แต่ว่างาน Comic ของไทยเขาไม่ให้คอสเพลย์เลยนะ ซึ่งคิดว่าโอเคพอสมควร เพราะแบบนั้นเลยช่วยให้การท่องเที่ยวในงานเป็นไปได้ราบรื่นกว่างานหนังสือปกติ แต่ว่านั่นแหละ สุดท้ายแล้วถ้าอยากดึงดูดคนเข้างาน ก็คงต้องมีบ้างแหละ...

จะว่าไปช่วงที่ผ่านมาก็ได้ไปเที่ยวงานแข่งเกมที่เพื่อนไปแข่งอยู่นะ

ส่วนเรื่องคอสเพลย์นี่ก็ค่อนข้างมากพอสมควรเลย 5555




ปกติจะเป็นฉันไปถ่ายเขา แต่ตอนนี้ฝึกขอร่วมถ่ายด้วย แต่กลายเป็นว่า Level ในการพยายามอยู่ในเฟรมค่อนข้างน่าเป็นห่วงมาก ๆ orz
ยังไงซะก็จะพยายามพัฒนาส่วนนี้มากขึ้นล่ะนะ ;w;

CMU 日本祭 2023 - เจอคนคอสเรย์มุแล้ว

สวัสดีทุกคนเน้อ ยังไงวันนี้จะมาเล่าว่างานเป็นไงบ้างในมุมมองผม
คือต้องบอกก่อนว่า จริง ๆ แล้วงานออกมาดีนะ ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ค่อยได้ช่วยอะไรใครมากก็เถอะ

วันนี้ผมแอบไปอยู่ห้องชมรมมา ด้วยความที่ห้องชมรม กับลานกิจกรรมมันติดกัน ก็เลยเลือกที่จะเข้าไปชมรม เพราะว่าวันนี้ไปแอบซ้อมเพลงที่บ้านมา เลยอยากแสดงฝีมือเล็กน้อยว่างั้น 5555

ก็เลยอยู่ชมรมจน กระทั่งเพื่อนส่งภาพมาให้ดู พร้อมบอกว่า

"มีคนคอสเพลย์เรย์มุนะเว้ย"


จังหวะนั้นคือกำลังร้องเพลงอยู่ ก็คืออยู่ไม่สุขเลย แบบ "เมื่อไหร่จะร้องเพลงเสร็จน้าาา" 55555


จนกระทั่งเสร็จชมรมก็รีบวิ่งไปที่งานทันที พร้อมกับเปิดภาพที่เพื่อนส่งให้ดู และถามพี่สตาฟว่า "เห็นคนนี้ไหมครับ ;w;" ถามใครก็ตอบว่า "ไม่" ตอนนั้นจะถอดใจแล้ว ดันหันไปเห็นคนใส่โบว์สีแดงอันใหญ่ ๆ อยู่พอดี 
รออะไรล่ะครับ วิ่งไปขอถ่ายรูปสิครับ 55555




ยอมรับเลยว่า ถ้ากรี้ดในห้องซ้อมได้ก็จะกรี้ด เพราะว่าคนที่จะคอสเพลย์ Touhou มีอยู่น้อยมากกกกก
กล่าวคือ งานใหญ่ ๆ ไม่เจอคนคอสเพลย์ Touhou เลยแม้แต่คนเดียว แต่งานนี้กลับเจอซะงั้น งงมากกก 5555
ยังไงก็ตาม ผมรู้สึกเหมือนได้ปลดล็อก Achivement ชีวิตอย่างนึงแล้ว ซึ่งเพื่อนผมก็บอกผมแบบนั้นเหมือนกัน

อย่างไรก็ตาม วันนี้ก็รู้สึกว่าเป็นวันที่ดีวันหนึ่งเลย
ส่วนเรื่องการ Lightroom ภาพนั้น โปรแกรมหมดอายุพอดี แต่ต่อให้รีบทำก็มีงานที่ต้องรีบทำเหมือนกัน เพราะแบบนั้น จะรีบทำให้หลังเสร็จงานเน้อ😭